يه سوال بي جواب

اين روزا با خودم فكر مي كنم واقعا تو چه جرياني قرار گرفتيم؟ پشت پرده داره چي مي گذره؟ يعني واقعا اين راي مردم ايران بوده؟ يعني تهراني ها كه كمتر از تمام شهرستانهاي ايران سنگ مذهب رو به سينه مي زنند انتخاب بيشترينشون تندرو ترين كانديدا بوده؟ يه بسيجيه معلوم الحال؟ يا واقعيت چيز ديگه ايه؟ يا همه مون رو به بازي گرفتند و فقط تعداد آرا منطبق بر واقعيت بوده نه محتواي اونها؟ نقدها و تحليلهاي بيشتر بچه ها رو كه مي خونم مي بينم اكثريت معتقد به راي به رفسنجاني هستند كه خوب اگه همه چيز واقعا اون طور اتفاق افتاده باشه كه به نظر مي رسه درست ترين تصميم همينه ولي... از طرفي يه چيزي بهم ميگه كه باهامون دارن يه بازيه كثيف مي كنند و از طرف ديگه اين نگراني در وجودم فرياد ميكنه كه نكنه با همين حرفا راه رو براي احمدي نژاد هموار كنيم؟ لعنت به اين حكومت كثيف. به نظر من ما در ايران فقط به يه آتاتورك نياز داريم كه هر عمامه به سري رو...( البته بجز خاتمي كه به حقيقت مرد بزرگيست) و البته به اضافه احمدي نژاد.

بعد از همه اين حرفها دوستان تكليف چيه؟ شماها چي فكر مي كنيد؟ دلم مي خواست مي شد با همه بچه هاي قابل اعتماد وبلاگستان كه اين موضوعات فكرشون رو مشغول كرده مي شد يه جلسه خوب و البته امن داشت و صحبت و بحث كرد و به نتيجه رسيد.