در تكميل يك كشف علمي

چند روز پيش تو وبلاگ سياه مثل مرگ مطلبي رو خوندم كه برام تدائي كننده نمونه اي در زندگي خودم بود
حضرت قانوني كشف كردند به اين مضمون:
« يك چمدان مستقل از اندازه و حجمش دقيقا همانقدر كه لازم داريد وسيله توش جا مي شه
.»
من بعد از مطالعه اين كشف كمي در ذهن اون رو حلاجي كردم و به چند مورد مثال نقض رسيدم ولي وقتي موضوع رو بيشتر بررسي كردم ديدم اين قانون گرچه در نوع خود بي نظير است اما كامل نيست. اول خواستم براش كامنت بذارم ويافته هام رو باهاش در ميون بذارم ولي بعد ديدم كه حرفهام تو يه كامنت جا نمي شه در نتيجه گفتم مستقلا راجع بهش بنويسم بلكه كمكي هر چند ناچيز در پيشبرد علم كرده باشم.

خوندن اين مطلب براي من تدائي گر اون سالها بود كه هربار مي خواستيم بريم ولايت وقتي ساكش پر مي شد هنوز كلي چيز دور و برش بود كه بايد مي رفت توي ساك. بعد من كه اوضاع رو مي ديدم با اجازه همه رو خالي مي كردم و از سر مي چيدم بعد بهش مي گفتم: حالا اگه چيز ديگه اي هم داري بيار بذارم. و البته كه ايشون هم از رو نمي رفتند و مي گفتند: اگه جا داره! اينو، اينو، اينو... هم بذار.
تازه كيفش هم واسه خودش يه چمدان بود و هميشه در حال انفجار. هميشه يه سري چيزهايي بودند كه صلاح نمي ديد بذاره توي ساكش و ترجيح مي داد همراهش باشند تا جاشون امن باشه و البته كه اون چيزها هرگز كتابها و جزوه هاش نبودند.
واي كه چقدر دلم براي همه اين كارهاش تنگ شده.

يه پريسايي هم داشتيم كه يادمه هر وقت مي اومد منزل ما يك چمدان با خودش مي آورد كه من و شما هم توش جا مي شديم ولي وقتي مي خواست بازش كنه مي گفت: آخر خواهرم نشست روش تا تونستم ببندمش و ابراز نگراني مي كرد كه موقع برگشتن چطوري مي خواد بسته بشه بعد من خيالشو راحت مي كردم كه: نگران نباش من برات مي بندمش.

بله اين قانون اگرچه درست است ولي ... ولي فقط در مورد چمدان آقايون صدق مي كند و در مورد چمدان خانومها درست عكس آن صادق است.
در مورد خانومها مي توان گفت:
« يك چمدان مستقل از اندازه و حجمش هرگز تمامي وسايل مورد نياز خانومها توش جا نمي شه.»
و البته دو دليل براي آن است:
اول اينكه: وسايل مورد نياز خانومها تمامي ندارد
و دوم: خانومها چيدن بلد نيستند. حتي از من بپرسيد تا كردن هم بلد نيستند.

و در نهايت عرض پوزش از سياه عزيز كه توي قانونش دست بردم و آرزوي موفقيت روز افزون براي ايشان.